تنفس صحیح برای خوانندگانعبد الباسط

برای خوانندگان تنفس صحیح از اهمیت بسیاری برخوردار است،
افرادی که تنفس درست را نیاموخته‌اند خوانندگی برایشان بسیار مشکل است.

با تنفس صحیح انعطاف‌ پذیری دیافراگم افزایش می‌یابد. در غیر این صورت،
اگر پرده دیافراگم سفت و محکم باشد، عضلات گردن و بالاتنة خواننده منقبض می‌شوند.
 

صدای خواننده با تمرینات پیگیر و کنترل دائمی تنفس و با کمک معلمی باتجربه،
زیبا و پ‍ُرطنین می‌شود.
اما در هر حال یک معلم خوب و دلسوز تنها می‌تواند بیست درصد آنچه را که لازم است به هنرجو انتقال دهد،

بقیه مطالب را باید خود هنرجو بیاموزد. علاوه بر این برای فراگیری آواز و تنفس صحیح عواملی مانند سلامت، خواب خوب و کافی و نیز زندگی کم‌استرس نفش بسیار مهمی دارد.

خوانندگان، هنرپیشگان، گویندگان رادیو و تلویزیون و کسانی که زیاد صحبت می‌کنند باید تا حد امکان با آناتومی و کارکرد حنجره و تارهای صوتی آشنا باشند.
 

 
تنفس صحیح

کودکان طبیعتاً تنفس شکمی دارند و پرده دیافراگم آنها هنگام تنفس تحرک ندارد. بزرگ‌سالان نیز هنگام خواب با شکم نفس می‌کشند و در حالی که قفسه سینه‌شان هیچ تحرکی ندارد شکمشان بالا و پایین می‌رود، اما بسیاری از بزرگ‌سالان در حالت ایستاده با قفسه سینه نفس می‌کشند. جوانان و به خصوص پسرها با تنفس عمیق سینه می‌خواهند قدرت و برتری خود را نشان دهند اما این گونه هنگام آواز خواندن و یا صحبت کردن تنفس بی‌نظم و کوتاه می‌شود و با وارد شدن جریان هوای بسیار زیاد تارهای صوتی نمی‌توانند به درستی مرتعش شوند و کوک و کیفیت صدای خواننده نامطلوب می‌شود. همچنین پرده دیافراگم سفت می‌شود و قفسه سینه و شانه‌ها به بالا کشیده می‌شوند. عضلات گردن و کتف نیز منقبض می‌گردند.

 

هنگام شروع آموزش آواز باید تنفس صحیح را به هنرجو آموخت، برخی از معلمان به شاگردانشان توصیه می‌کنند که کمربندی فرضی متشکل از تعداد زیادی بینی را روی شکم و بالای نافشان تصور نمایند. با این شیوه برای هنرجو احساس نفس عمیق در ناحیه شکم ایجاد شده و از تنش عضلات گردن، حنجره و ته زبان کاسته می‌شود.

همواره برای تنفس سه مرحله در نظر گرفته می‌شود: دم، وقفه، بازدم. افرادی که سعی می‌کنند طولانی و با شدت نفس خود را بیرون دهند بهترین شرایط را برای دم فرو دادن ایجاد می‌کنند.

میزان هوای مورد نیاز برای نواختن سازهای بادی و یا آواز خواندن به عوامل مختلفی مانند تکنیک نوازندگی، ارتفاع و شدت صوت و نوع ساز بادی بستگی دارد.

با افزایش شدت صوت، هوای مصرفی خواننده نیز بیشتر می‌شود. اما خوانندگان تعلیم‌دیده هنگام خواندن در اوج به هوای کمتری نیاز دارند.

هوای مورد نیاز برای خوانندگان گروه باس و باریتون حدودml 200 ـ 90 در ثانیه است. در حالی که خوانندگان تنور و سوپرانوتنها به ml 90 ـ 40 در ثانیه به هوا نیاز دارند.3 هوایی هم که هنگام بازدم خارج می‌شود به ارتفاع و شدت صوت و شکل و طول تارهای صوتی خواننده بستگی دارد.

زمان بازدم یک فرد بزرگ‌سال به راحتی به 20 تا 25 ثانیه می‌رسد اما یک خواننده آموزش‌دیده باید بتواند زمان طولانی‌تری هوا را در ریه‌هایش نگه دارد.

نحوة تنفس هنگام صحبت کردن، آواز خواندن و نواختن سازهای بادی با تنفس در حالت عادی متفاوت است. در حالت عادی نسبت دم به بازدم 1:1 است در حالی که هنگام صحبت کردن این نسبت به 3:1 تا 6:1 و هنگام آواز خواندن و نواختن سازهای بادی به 50:1 و حتی بیشتر می‌رسد.

با تنفس از راه بینی هوا مرطوب می‌شود و گرد و خاک آن گرفته می‌شود. اما این نوع تنفس معمولاً بیش از یک ثانیه طول می‌کشد و برای خوانندگی و یا نوازندگی سازهای بادی به زمانی کمتر از این نیاز است.

نوازنده یا خواننده تنها قبل از شروع کار و یا در وقفه‌های طولانی می‌تواند از بینی و یا هم‌زمان از بینی و دهان نفس بکشد. با وجود اینکه هنگام خوانندگی و نوازندگی سازهای بادی تنفس با دهان انجام می‌شود اما بینی باید کاملاً باز باشد. ناهنجاریهایی مانند انحراف بینی و وجود پولیپ مانعی برای تنفس محسوب می‌شود و بر کیفیت صدا تأثیر نامطلوبی می‌گذارد.

 





برچسب ها : قرآن مجید  , تنفس صحیح برای خوانندگان  , تنفس صحیح  , دم، وقفه، بازدم  , تنفس در قرائت قرآن  ,